Bitcoin Vorken: Innovatie of verstoring?

Sinds de oprichting in 2009 heeft Bitcoin vele forks ondergaan, die leidden tot de creatie van nieuwe cryptocurrencies en variaties op het originele protocol. Vanaf mei 2024 zijn er meer dan 100 forks geweest, elk met verschillende mate van acceptatie en succes.

Deze forks hebben tot heftige discussies geleid binnen de cryptocurrency gemeenschap, waarbij sommigen ze zien als katalysatoren voor innovatie en anderen ze zien als bedreigingen voor de stabiliteit van het netwerk en de kernwaarden. Dit artikel onderzoekt de redenen achter deze forks, hun prestaties en wat ze betekenen voor de toekomst van Bitcoin.

Belangrijke Bitcoin Forks en hun impact

Ondanks het aanvankelijke gebrek aan cohesie binnen de ontluikende Bitcoin-gemeenschap, is er enige vooruitgang geboekt bij het realiseren van Satoshi Nakamoto’s visie. De eerste belangrijke splitsing vond echter plaats met Bitcoin XT in 2014, die de gemeenschap verdeelde, maar ook waardevolle lessen in bestuur bood.

Deze fork werd gedreven door de wens van ontwikkelaars om de blokgrootte te vergroten van 1MB naar 8MB, wat leidde tot de creatie van Bitcoin Classic (nu ter ziele) en Bitcoin Unlimited, die de tegenovergestelde aanpak volgden door een enorme blokgrootte van 16MB te implementeren.

In de loop der jaren zijn er verschillende invloedrijke forks ontstaan, waaronder:

  • Bitcoin Geld (BCH): Bitcoin Cash werd opgericht op 1 augustus 2017 om de schaalbaarheidsproblemen van Bitcoin aan te pakken, met name de trage transactietijden en hoge kosten als gevolg van de limiet van 1 MB blokgrootte. Voorstanders zoals Roger Ver voerden aan dat grotere blokken meer transacties per blok mogelijk zouden maken, waardoor de kosten zouden dalen en de verwerkingstijden zouden versnellen. BCH won snel aan populariteit en werd overgenomen door verschillende exchanges en handelaren. Na verloop van tijd is het zich blijven ontwikkelen, waarbij de focus lag op functionaliteit en schaalbaarheid terwijl het de concurrentie van andere cryptocurrencies het hoofd moest bieden.
  • Bitcoin SV (BSV): Bitcoin SV werd gelanceerd op 15 november 2018 en kwam voort uit een controversiële verdeeldheid binnen de Bitcoin Cash-gemeenschap over de blokgrootte en de toekomstige richting. Onder leiding van Craig Wright en Calvin Ayre wilde BSV de oorspronkelijke visie van Nakamoto voor Bitcoin herstellen door de limiet voor de blokgrootte aanzienlijk te verhogen, eerst tot 128 MB en later tot 2 GB. Hoewel dit grotere transactievolumes mogelijk maakte, leidde het ook tot zorgen over centralisatie vanwege de grotere behoefte aan bronnen voor het draaien van volledige nodes.
  • Bitcoin Goud (BTG): Bitcoin Gold, opgericht op 24 oktober 2017, probeerde Bitcoin-mijnbouw te decentraliseren door het mijnalgoritme te veranderen van SHA-256 naar Equihash, waardoor het bestand werd tegen ASIC-mijnbouw. Deze verschuiving was bedoeld om mijnbouw te democratiseren door meer mensen in staat te stellen standaard GPU’s te gebruiken. Hoewel BTG aanvankelijk populair was, werd het geconfronteerd met beveiligingsproblemen, waaronder een significante aanval van 51% in 2018.

Motivaties achter Bitcoin-vorken

Het ontstaan van Bitcoin forks wordt gedreven door een mix van ideologische, technische en economische motivaties. Een primaire katalysator is de noodzaak om schaalbaarheidsproblemen aan te pakken naarmate de populariteit van Bitcoin groeit, wat leidt tot langere bevestigingstijden en hogere kosten.

Forks kunnen ook technische verbeteringen of nieuwe functies introduceren, zoals veranderingen aan het consensusmechanisme of verbeterde privacyfuncties. In sommige gevallen hebben persoonlijke motivaties, zoals machtsstrijd of financiële prikkels, een rol gespeeld.

Bitcoin Cash bijvoorbeeld, dat zich in augustus 2017 afsplitste van Bitcoin, zag zijn prijs stijgen tot ongeveer $4.355 in december van dat jaar, voordat het zich stabiliseerde tussen $200 en $500 in de daaropvolgende jaren.

Invloed van grote vorken op Bitcoin

Naast de directe bedreiging die ze vormen voor Bitcoin, hebben grote forks tastbare en ontastbare effecten op de bredere cryptocurrency-gemeenschap. Hoewel geen van deze forks legitieme oplossingen zijn gebleken voor cashflowproblemen, blijft hun invloed bestaan.

  • Marktvolatiliteit: Forks leiden vaak tot meer marktvolatiliteit. Zo veroorzaakte de Bitcoin Cash fork in augustus 2017 aanzienlijke prijsschommelingen, waarbij de prijs van Bitcoin daalde van ongeveer $2.800 naar $2.700, terwijl BCH begon te handelen op ongeveer $555. Ook Bitcoin SV kende een opmerkelijke volatiliteit, met een piek van ongeveer $441,20 in januari 2020 voordat de prijs daalde tot ongeveer $63 in juni 2024.
  • Discussies over schaalbaarheid: Forks hebben geleid tot significante discussies en ontwikkelingen over de schaalbaarheid van Bitcoin. Aanvankelijke beperkingen, zoals de blokgrootte van 1 MB en een blokaanmaaktijd van 10 minuten, belemmerden de doorvoer van transacties. Dit leidde tot de creatie van Bitcoin Cash en de grotere blokgrootte. Deze nadruk op schaalbaarheid heeft geleid tot verschillende projecten, zoals het Lightning Network, dat snellere en goedkopere transacties mogelijk moet maken via betaalkanalen buiten de keten om.
  • Beveiligingsproblemen: Sommige forks hebben beveiligingsproblemen geïntroduceerd. De lagere hash rate en interesse in Bitcoin SV maakte het bijvoorbeeld gevoeliger voor 51%-aanvallen, waarbij kwaadwillende actoren controle konden krijgen over de mijncapaciteit van het netwerk. Dergelijke zorgen hebben vragen opgeroepen over de levensvatbaarheid op lange termijn en de veiligheid van bepaalde forks.

Conclusie

Nu de cryptocurrency markt volwassen wordt en steeds meer kruisingen heeft met traditionele financiële systemen, is de impact van Bitcoin forks op de bredere economie aanzienlijk. Het succes of falen van deze forks heeft niet alleen invloed op individuele investeerders en bedrijven, maar kan ook de stabiliteit en veiligheid van de wereldwijde financiële infrastructuur beïnvloeden.

Uiteindelijk zal de toekomst van Bitcoin en zijn forks afhangen van het vermogen van de gemeenschap om een gemeenschappelijke basis te vinden en toe te werken naar een gedeelde visie van een gedecentraliseerd, inclusief en veerkrachtig financieel systeem.