De mythe van de “vierjarige cyclus” doorbreken: de sleutel tot de evolutie van cryptografie
Onlangs deelde ik enkele gedachten over Crypto Twitter (CT), wat leidde tot heftige discussies in de gemeenschap. Ik wist niet zeker of critici mijn standpunten verkeerd begrepen of dat ik een gevoelige snaar had geraakt bij de gevestigde belangen van CT.
Dat wil niet zeggen dat er niet af en toe nuttig beleggingsadvies te vinden is op CT. Het is een nieuwe vorm van informatie-overload, zoals een eindeloze soap, waar de verhaallijnen en schurken absurd zijn. Het is meer een entertainmentcentrum dan een serieuze ruimte voor financieel inzicht.
Deze ervaring zette me aan het denken over de huidige staat van crypto. Op een gegeven moment realiseerde ik me dat crypto al mainstream is. Hoewel het misschien niet mainstream is in termen van adoptie, maakt het zeker deel uit van mainstream entertainment. Hoeveel mensen om je heen hebben nog nooit gehoord van cryptocurrency? Vandaag de dag is crypto zelfs een veelbesproken onderwerp in de Amerikaanse presidentsverkiezingen. Hoe zou het niet mainstream kunnen zijn?
Mensen zijn graag “vroege vogels” en houden zichzelf voor de gek door te denken dat vroeg instappen winst garandeert. Deelname lijkt een voorwaarde voor succes en CT versterkt dit geloof als een valse profeet. Dit is de “alfa”, dat is de “alfa”… CT is een realityshow geworden waar tokens de vorm van entertainment zijn.
CT is niet goed of slecht voor de industrie; het is gewoon een weerspiegeling van de mainstreaming van crypto. Van een bescheiden begin als een beweging van anarcho-kapitalisme naar een hoogtepunt van idealisme, ondergaat crypto nu zijn “TikTok-ificatie”, verpakt voor consumenten op manieren die Satoshi zich waarschijnlijk nooit had voorgesteld.
Zoals een prominente CT-figuur ooit zei: “Het is moeilijk om onderscheid te maken tussen de tekenen van een zeepbel en mainstream adoptie.” Het probleem met mainstream adoptie is dat je het voordeel van de early-mover verliest.
De mythe van de vierjarige cyclus
Crypto heeft zijn eigen versie van een voorbestemde culturele mythe. Of je nu een Bitcoin-maximalist, ETH-gelover of SOL-aanhanger bent, velen onderschrijven de mythe van de “vierjarige cyclus”. Bijna iedereen gelooft dat crypto voorbestemd is om te groeien, met een bullmarkt die elke vier jaar op magische wijze verschijnt om ons naar een land van rijkdom te leiden.
Maar naarmate de industrie groeit, worden imitatie en recycling waardevoller dan innovatie. De cryptoruimte klampt zich nu vast aan het vierjarige cyclus verhaal, waarbij het idee dat vroeg zijn een voordeel is, blijft bestaan. Dit zal uiteindelijk veranderen. Deelname is misschien niet langer genoeg. Complacency zal je inhalen.
Noodzaak is de moeder van de uitvinding, maar helaas is veel van het kapitaal in de ruimte gericht op kortetermijnwinst (prijspompen), terwijl slimme oprichters weten hoe ze het VC-spel moeten spelen. In de afgelopen twee jaar was er geen vraag naar of aanleiding voor echte innovatie.
Daarom heeft de crypto-industrie zich gericht op macro-economische interventies als reddingslijn, of het nu gaat om renteverlagingen of een nieuwe regering. We hopen op een instroom van kapitaal door top-down initiatieven (zoals ETF’s) in plaats van bottom-up innovatie. Het probleem is dat dit spel uiteindelijk zal instorten.
Op dit moment vinden VC’s het moeilijk om nieuwe fondsen te werven en de VC-industrie wordt kritisch bekeken vanwege de dalende rendementen. Crypto is niet anders, met als belangrijkste verschil dat crypto-LP’s rendementen zagen rond 2021. Deze keer zal dat niet meer gebeuren, omdat fondsen die papieren winsten beloven snel worden weggevaagd.
Wat is de Verlosser?
Financiële anomalieën behandelen als de enige manier om vooruit te komen, in de hoop dat er een grotere gek langskomt om ons te redden, laat zien hoe ver we gevallen zijn. Het probleem is dat de meeste mensen niet eens meer de moeite nemen om het te verbergen. Ik heb nog nooit zoiets gezien: iedereen die aan de rand van een bullmarkt staat, staat te popelen om zo snel mogelijk te verkopen.
Het idee van een “vierjarige cyclus” in crypto moet worden vernietigd als de industrie de kloof wil overbruggen en echt iets nieuws wil worden. Zolang dit idee blijft bestaan, blijven de standaardprikkels bestaan:
- Kortetermijngedrag prioriteit geven (zowel voor bouwers als investeerders)
- De theorie van de grote dwaas in stand houden, waar mensen geloven dat de huidige cyclus onvermijdelijk zal instorten.
Met eenvoudig te implementeren ideeën die worden overgenomen, wordt crypto een nulsomspel. Oprichters en “gemeenschappen” vieren massale financieringsrondes zonder enig echt product en roepen dat ze gewonnen hebben omdat ze alleen maar geld hebben opgehaald. Hoewel projecten zoals X en Y financiering hebben bemachtigd, verbergen ze het feit dat er geen echte technische innovatie is zoals we in vorige cycli zagen (zoals DeFi).
Afgezien van de dwaze hoop dat iemand anders het overneemt, waar geloven we echt in? Vertrouwen we CT? Het is gewoon een versterker van emoties. Geloven we in alfa, of trappen we gewoon in zelfmisleidende verhalen?
Wat houden we over?
Het enige wat we nog hebben is het verhaal. We dwingen onszelf te geloven in verhalen die we niet echt vertrouwen, in de hoop dat anderen dat wel doen. Maar zonder verhaal is er geen bullmarkt, geen adoptie! Ja, maar verhalen werken alleen het beste als ze niet als verhalen worden behandeld.
Echte verhalen worden niet gemaakt op Twitter. Ze worden gesmeed door innovatie, door mensen enthousiast te maken, wat dan verandert in arrogante overmoed. Dat is wat hartstocht creëert, en hartstocht moet een fundament hebben. Wij hebben die basis niet; we willen alleen maar holle verhalen verspreiden en gebruiken memes en Twitter om ze in werkelijkheid om te zetten.
Ik heb deze fout zelf gemaakt – productgebreken verdoezelen door uit volle borst “cultuur!” te roepen is geen goede aanpak. De enige cultuur die we hebben gecultiveerd is er een van lege verhalen en giftig gemeenschapsgedrag, dat alleen zo krachtig is als de prijs.
Maar misschien moeten we de voorspelbaarheid van domheid niet onderschatten. Heeft domheid ons tenslotte niet altijd voor uitsterven behoed? Of is er misschien ergens op de achtergrond een belangrijke innovatie in de maak?
Ik heb de antwoorden niet. Ik vermoed dat als de markt geen nieuwe hoogten bereikt, we onbekend terrein zullen betreden – pijnlijk op korte tot middellange termijn, maar uiteindelijk gunstig voor crypto-innovatie.