Refleksje założyciela na temat Starknet Airdrop

Teraz, gdy zakończyła się pierwsza faza zrzutów Starknet (Provisions), chciałbym podzielić się kilkoma osobistymi przemyśleniami. Poniższa treść nie stanowi porady inwestycyjnej i niekoniecznie odzwierciedla stanowisko StarkWare lub Fundacji Starknet. DYOR.

Czym jest Starknet? Dlaczego STRK?

Starknet jest siecią ZK-Rollup. Uruchomiliśmy Starknet w trybie alfa w listopadzie 2021 r., mając na celu skalowanie Ethereum za pomocą protokołu kryptograficznego STARKs bez naruszania podstawowych zasad Ethereum, takich jak decentralizacja, przejrzystość, inkluzywność i bezpieczeństwo.

Token STRK umożliwia tym, którzy chcą wnieść swój wkład do ekosystemu, pełnienie ról w zarządzaniu, obsłudze i zabezpieczaniu sieci Starknet. STRK ma trzy główne zastosowania: zarządzanie, uiszczanie opłat za gaz w Starknet i uczestnictwo w mechanizmie konsensusu Starknet.

Fundacja Starknet rozdaje STRK cennym członkom społeczności, którzy wykazali chęć rozwoju, utrzymania i zabezpieczenia Starknet poprzez różne działania, takie jak Devonomics, Catalyst, DeFi Spring i główny temat tego artykułu, Provisions (zrzut).

14 lutego 2024 r. Fundacja Starknet ogłosiła pierwszą rundę Provisions, w której planowano rozdać do 700 milionów tokenów STRK z 900 milionów zarezerwowanych na wydarzenie Provisions. Okres roszczeń trwał cztery miesiące, od 20 lutego do 20 czerwca 2024 r., przy czym zgłoszono około 500 milionów tokenów. Około 400 milionów tokenów STRK pozostało do wykorzystania w przyszłych rundach airdrop.

Jakie są cele przepisów?

Podstawowym celem Provisions jest dystrybucja tokenów STRK do szerokiego grona rzeczywistych użytkowników, którzy będą aktywni w Starknet i przyczynią się do jego bezpieczeństwa i zarządzania, przyspieszając w ten sposób decentralizację Starknet. Starknet jest zarówno technologią, jak i narzędziem społecznym, umożliwiającym jednostkom i społeczeństwom wdrażanie różnych funkcji społecznych, takich jak waluta, aktywa i zarządzanie. Dlatego bezpieczeństwo Starknet jest bezpośrednio związane z liczbą i odpornością tych, którym na nim zależy.

Jednym z głównych wyzwań stojących przed Provisions było to, że „łańcuchy bloków nie reprezentują prawdziwych ludzi”. Rozumiem przez to, że podstawową jednostką w łańcuchu jest adres konta, a nie człowiek/użytkownik, i nie ma między nimi wyraźnej korespondencji – jedna osoba może kontrolować wiele adresów.

Opierając się na istniejących informacjach w łańcuchu, trudno jest określić, które konta reprezentują ludzi/użytkowników, którzy z większym prawdopodobieństwem przyczynią się do przyszłych operacji, bezpieczeństwa i zarządzania Starknet. Innymi słowy, nasze wyzwanie polegało na tym, jak rozsądnie przydzielić STRK ludziom/użytkownikom, których misje są zgodne z długoterminowymi celami Starknet w oparciu o łańcuch i inne dane o kontach i ich działaniach.

Po pierwsze, ważne jest, aby przyznać, że istniejące dane są niewystarczające, aby precyzyjnie rozwiązać ten problem. Wszyscy zaangażowani w projektowanie Provisions wcześnie zdali sobie sprawę, że wszystkie potencjalne metody obliczeniowe przyniosą jedynie względne wyniki i nie będą w stanie precyzyjnie osiągnąć wszystkich celów – niektórzy użytkownicy doskonale dostosowani do misji Starknet mogą otrzymać tylko niewielką liczbę tokenów lub wcale, podczas gdy inni mniej dostosowani mogą otrzymać dużą liczbę tokenów.

Biorąc pod uwagę publiczną krytykę Starknet Provisions i późniejszą krytykę zrzutów przez Eigenlayer, ZKsync i LayerZero, myślę, że konieczne jest wyjaśnienie tej kwestii. O ile mi wiadomo, żadne istniejące rozwiązanie nie może osiągnąć wyżej wymienionych celów dokładniej lub sprawiedliwiej niż my. Plan alokacji może nie być idealny, ale przyjęcie innych wskaźników również doprowadziłoby do nieścisłości w różnych scenariuszach.

Jak Fundacja Starknet zaprojektowała Airdrop?

Fundacja Starknet objęła zrzutem sześć grup, przy czym przydział w każdej grupie opierał się na metrykach/danych istotnych dla danej grupy:

1. Użytkownicy Starknet: Uwzględniono głównie wskaźniki aktywności adresowej i zlecono stronie trzeciej przeprowadzenie kontroli Sybil.
2. Wcześni użytkownicy STARK: Przydzielone na podstawie korzystania przez użytkowników ze StarkEx przed Starknet.
3. Współtwórcy Ethereum: Obejmowały głównie osoby, które przyczyniły się do rozwoju Ethereum na różne sposoby (staking, rozwój, składanie propozycji ulepszeń Ethereum itp.), z określonymi wskaźnikami dla każdej podkategorii.
4. Deweloperzy Github: Przydzielone deweloperom wybranych projektów kodu open source w serwisie Github na podstawie wskaźników aktywności w serwisie Github.
5. Early Community Member Program (ECMP): Osoby, które przyczyniły się do rozwoju ekosystemu Starknet poprzez działania takie jak organizowanie wydarzeń i promowanie rozwoju społeczności, mogły ubiegać się o tokeny. Komitet członków ekosystemu decydował o przydziałach na podstawie wyników przeglądu.
6. Partnerzy Deweloperscy (DP): Deweloperzy infrastruktury z wcześniejszymi umowami z Fundacją Starknet również otrzymali alokacje tokenów na podstawie wcześniej uzgodnionych warunków.

Ogólnie rzecz biorąc, podstawową ideą Starknet jest dystrybucja STRK do różnych grup w oparciu o ich przeszłe działania i wkład, które zdaniem Starknet są dobrze przystosowane do obsługi, opieki i ochrony przyszłości Starknet.

Czy Provisions osiągnęło swoje cele?

Jak wspomniano wcześniej, od samego początku wiedzieliśmy, że alokacja STRK nie może być całkowicie dokładna ze względu na ograniczenia pomiarowe. Rodzi to następujące pytania: Czy zrobiliśmy wszystko, co w naszej mocy, korzystając z dostępnych danych? Jak oceniamy wyniki alokacji – jak ściśle adresy zawarte w zrzutach odpowiadają prawdziwym ludziom/użytkownikom?

Spośród sześciu grup, trzy ostatnie można zidentyfikować jako odpowiadające prawdziwym ludziom jeden do jednego i możemy dalej spekulować, że osoby te prawdopodobnie będą nadal dbać o przyszłość Starknet.

W przypadku trzeciej grupy (Ethereum Contributors), z wyjątkiem podgrupy stakingowej, większość podgrup uwzględnionych w zrzucie prawdopodobnie spełnia standard „jeden adres do jednego człowieka/użytkownika”, a ich wcześniejsze działania pokazały chęć dbania o decentralizację, więc możemy mieć nadzieję, że będą również dbać o Starknet i pomagać mu.

Druga grupa (użytkownicy StarkEx), jako pierwsi użytkownicy technologii STARK, miała najmniejszy wskaźnik roszczeń i wielkość zrzutów (tylko 2,4 miliona STRK, mniej niż 1% całkowitej alokacji), a zatem nieistotne.

Najtrudniejszy do oceny jest wynik alokacji dla użytkowników Starknet, którzy otrzymali ponad 87% zrzutu (ponad 430 milionów STRK). Publiczne niezadowolenie po Provisions koncentrowało się głównie na alokacji dla tej grupy.

W mediach społecznościowych pojawiło się wiele dyskusji na ten temat, głównie negatywnych, z których wiele wspominało o kwestii progu równowagi – Starknet wymagał posiadania co najmniej 0,005 ETH w określonym dniu. Były też inne kontrowersyjne wydarzenia, takie jak podburzające uwagi dyrektora StarkWare, które rozgniewały społeczność, po czym nastąpiły szybkie przeprosiny; oraz krytyka planu odblokowania dla akcjonariuszy StarkWare (w tym inwestorów, założycieli i pracowników), która doprowadziła do zmiany planu odblokowania.

Krytyka „progu 0,005 ETH” i „elektronicznych żebraków” utrzymywała się przez długi czas, chociaż ostatnie nowe kontrowersje związane z airdropami znacznie zmniejszyły tę krytykę, nie zniknęły one całkowicie.

Jak powinniśmy postrzegać ten gniew społeczności? W jakim stopniu pochodzi on od profesjonalnych zespołów rolniczych próbujących wpłynąć na obecne i przyszłe (nie ograniczone do Starknet) standardy zrzutów? W jakim stopniu reprezentuje on konkretną grupę (rolników lub nie-rolników)? Czy gdyby przyjęto inne metody alokacji, przyczyniłyby się one do długoterminowego sukcesu Starknet? Są to pytania badawcze, na które mam nadzieję uzyskać odpowiedzi. Jeśli masz pomysły, jak rozwiązać tę kwestię, podziel się swoimi sugestiami na forum społeczności Starknet i napisz do mnie.

Do tej pory omówiłem nastroje w mediach społecznościowych związane z alokacją użytkowników Starknet; teraz nadszedł czas, aby rozważyć szersze pytanie. Czy Starknet dobrze poradził sobie z airdropem? Odpowiedź brzmi: nie wiem, ponieważ brakuje nam wskaźników potrzebnych do odpowiedzi na to pytanie, co jest tym samym problemem, z którym borykaliśmy się początkowo przy alokacji tokenów. Wskaźniki on-chain, takie jak TPS, TVL, liczba adresów i cena tokena, nie odpowiadają bezpośrednio na pytanie: „Czy posiadacze STRK są szeroką i zróżnicowaną grupą? Czy pozostaną, by ulepszać, obsługiwać i chronić Starknet?”.

Chciałbym również znaleźć odpowiedź na to pytanie. Jeśli masz pomysł, jak rozwiązać tę kwestię, podziel się swoimi opiniami na forum społeczności Starknet i @ me.

Jak się czuję osobiście?

To pytanie może brzmieć dziwnie, ale wierzę, że wiele osób chciałoby usłyszeć odpowiedź. Cały zespół znosił ogromną presję psychiczną podczas pracy nad Provisions, zwłaszcza Abdel i ja, którzy byliśmy głównymi celami osobistych ataków.

Aby poradzić sobie z Twitterem pełnym dezinformacji (i gorszych informacji), polegaliśmy nie tylko na wzajemnym wsparciu w ramach Fundacji Starknet i zespołów StarkWare, ale także na niezachwianym wsparciu niesamowitego ekosystemu Starknet. Chociaż ten okres był trudny do zniesienia, ostatecznie okazał się cenny, podkreślając obszary wymagające poprawy i testując odporność naszego zespołu.

Dowiedzieliśmy się, jak ważne jest stanowcze podejmowanie decyzji przy jednoczesnej otwartości na konstruktywne opinie, nawet jeśli są one surowe. To doświadczenie utwierdziło nas w przekonaniu, że w przestrzeni kryptowalutowej radzenie sobie z presją opinii publicznej jest równie ważne, jak decyzje techniczne. Widok ludzi z innych ekosystemów (czasem nawet naszych konkurentów), którzy wyciągali rękę i oferowali wsparcie, był niezwykle zachęcający i nigdy nie zapomnę tej pomocy. Co najważniejsze, czerpaliśmy siłę z niesamowitego ekosystemu Starknet.

Jak lepiej radzić sobie w przyszłości?

Przy około 400 milionach STRK wciąż dostępnych dla przyszłych rund zrzutów, jak możemy zrobić to lepiej?

Oczywiście „dowód tożsamości” na blockchainie jest trudnym problemem do rozwiązania i nie możemy być pewni, czy uda się go rozwiązać, ale jest to dokładnie kierunek, w którym chcemy podążać.

Profesjonalne zespoły zajmujące się airdropami są wysoce zmotywowane, aby wpływać na kolejne rundy airdropów, co oznacza, że cokolwiek zrobimy, przyciągnie publiczne protesty w mediach społecznościowych. Dla mnie jest to nieunikniony i nieprzyjemny aspekt branży kryptowalutowej.

Mam nadzieję, że Fundacja Starknet i jej zespoły związane z Provisions znajdą nowe sposoby na dystrybucję tokenów do zróżnicowanej grupy osób, którym zależy na długoterminowej wizji i misji Starknet i które chcą pozostać i pomóc w jej rozwoju. Wiem, że jest to ich pragnienie, a oni badają i dyskutują, jak osiągnąć ten cel.

Podsumowując, Provisions ma na celu przekazanie STRK we „właściwe ręce”. Szczerze mówiąc, nie wiem, czy projekt Fundacji Starknet (zwłaszcza alokacja dla użytkowników Starknet) był wystarczająco dokładny; mam nadzieję, że przyszłe badania społeczności mogą odpowiedzieć na to pytanie. Będę nadal rozważał tę kwestię i planuję podzielić się moimi sugestiami w przyszłości.

Chętnie usłyszę więcej przemyśleń na temat mechanizmów dystrybucji tokenów od osób z ekosystemu i spoza niego. Jeśli masz jakieś przemyślenia, podziel się nimi na forum społeczności Starknet.