Ethereum heeft onlangs met enkele uitdagingen te kampen gehad. Critici hebben erop gewezen dat de prestaties van ETH zijn achtergebleven bij concurrenten zoals SOL, waarbij velen dit toeschrijven aan de opkomst van Layer 2 (L2) oplossingen en de verschuiving van gebruikers weg van de hoofdketen van Ethereum.
Dit roept een fundamentele vraag op: Maken Layer 2’s nog steeds deel uit van Ethereum?
Zoals vaak het geval is bij crypto, is het antwoord zowel eenvoudig als complex. Laten we in beide kanten van het debat duiken en de ware relatie tussen Ethereum en Layer 2s onderzoeken.
Symbiotische relatie of fragmentatie?
Vanaf het begin zijn Laag 2-oplossingen een integraal onderdeel geweest van de rollup-centrische roadmap van Ethereum. Ze werden ontworpen om de mogelijkheden van Ethereum uit te breiden, zowel technisch als cultureel, door de operaties te schalen en een bredere gebruikersbasis aan te trekken.
In essentie zijn L2’s nauw verbonden met Ethereum. Ze vertrouwen op ETH als de eigen valuta, profiteren van de veiligheidsgaranties van Ethereum en gebruiken Ethereum voor gegevensopslag en vereffening. Deze relatie is vergelijkbaar met een startup die gebruik maakt van de infrastructuur en merkbekendheid van zijn moederbedrijf – een win-winsituatie voor beide partijen.
De symbiose tussen L2’s en Ethereum is onmiskenbaar. L2’s gedijen op de robuuste infrastructuur en beveiliging van Ethereum, terwijl Ethereum profiteert van de toegenomen activiteit en vraag naar ETH, waardoor zijn positie als waardevolle activa verder wordt verstevigd.
L2’s bieden lagere kosten en snellere transactietijden, waardoor het voor ontwikkelaars makkelijker wordt om diverse applicaties te bouwen. Denk aan de explosieve groei van memecoins op Base, of de opkomst van SocialFi-platforms zoals Farcaster, die nieuwe markten hebben ontsloten voor gebruikers.
Bovendien worden L2’s belangrijke hubs voor DeFi-activiteit, waarbij ETH een centrale rol speelt in het ecosysteem. Kijk naar de cijfers: Arbitrum, Optimism, Base – deze ketens worden gedomineerd door ETH-gerelateerde activa.
Vampierenaanval?
Een van de belangrijkste punten van kritiek op de rollup-centrische schaalstrategie van Ethereum is echter de angst dat L2’s Ethereum uiteindelijk zullen verlaten. Ja, L2’s en Ethereum functioneren momenteel als een harmonieuze familie, maar wat als L2’s hun eigen imperium opbouwen en de banden met Ethereum helemaal verbreken? Stel je voor dat je niet langer vertrouwt op Ethereum voor veiligheid, niet langer ETH gebruikt voor gas en niet langer de blokruimte van Ethereum nodig hebt.
Deze bezorgdheid over “L2’s die vreemd gaan” is niet ongegrond. Technisch gezien zouden L2’s onafhankelijke ecosystemen kunnen creëren met hun eigen validators, waarbij ze volledig eigenaar zijn van de modulaire blockchain-stack. Maar is dit de toekomst – een uiteindelijke breuk tussen L2’s en Ethereum? Niet noodzakelijkerwijs.
Het bouwen van een nieuw ecosysteem of het lanceren van een andere Layer 1 blockchain is een complexe en resource-intensieve taak. Het opstarten van een validatorset is een aanzienlijke uitdaging en het bouwen van een nieuwe Layer 1 zou kunnen leiden tot dezelfde schaalbaarheidsproblemen waar Ethereum momenteel mee te maken heeft. Als L2’s van plan waren om deze weg in te slaan, zouden ze dat waarschijnlijk vanaf het begin hebben gedaan.
Het geheim van evenwicht?
In plaats daarvan spelen L2-bouwers een ander spel. Hun primaire focus ligt op het schalen van transacties, het aantrekken van ontwikkelaars, hen te stimuleren om toepassingen te bouwen voor diverse use cases en nieuwe gebruikers aan te trekken voor crypto, terwijl Ethereum de beveiliging en decentralisatie voor zijn rekening neemt.
Dat gezegd hebbende, is het zich ontwikkelende L2-landschap niet zonder voorspelbare uitdagingen. Het is een merkwaardige paradox: aan de ene kant toont de opkomst van L2’s het succes van de rollup-centrische roadmap. Aan de andere kant is deze groei ook een potentiële bron van fragmentatie.
We zijn het er allemaal over eens dat er te veel L2’s zijn – te veel copycats met weinig differentiatie. Het lijkt op duizenden startups die dezelfde markt najagen en allemaal dezelfde beloften doen. Dit is niet gezond.
Wat we nodig hebben zijn essentiële L2’s-die iets onderscheidends en zinvols bieden. Beveiliging, diversiteit van toepassingen, go-to-market-strategieën, dit zijn gebieden waar echte innovatie zou moeten plaatsvinden.
De Ethereum-identiteit onderhouden
Laten we het grotere plaatje niet uit het oog verliezen. Terwijl Ethereum zich uitbreidt via deze L2’s, is het cruciaal dat het ecosysteem nog steeds aanvoelt als Ethereum. We moeten de valkuil van fragmentatie vermijden, waar elke speler zijn eigen richting op gaat.
L2’s moeten naadloos op elkaar aansluiten. Teams lanceren al technologiestacks om een verenigd netwerk van ketens te ontwikkelen die bronnen delen en gebruikers een soepelere, snellere ervaring bieden. Initiatieven zoals Superchain, AggLayer, Elastic Chain en Orbit Chains zijn veelbelovende stappen in deze richting.
Maar we moeten voorzichtig zijn met het creëren van echokamers. Deze L2’s moeten geen geïsoleerde universums worden. Een gezond L2-ecosysteem is er een waar ketens samenwerken, niet geïsoleerd. We hebben bruggen nodig, geen slotgrachten.
Samenwerking is de sleutel
Uiteindelijk hebben we samenwerking, communicatie, onderwijs en gedeelde prikkels nodig. Het bouwen van een gedeelde infrastructuur en standaarden die naadloze verbindingen tussen L2’s bevorderen is de enige manier waarop we echt collectief succes kunnen boeken.